Kleine bedrijven gooien graag hun hengeltje uit bij grote bedrijven. Prima. Vanuit het oogpunt van continuïteit is het ook aantrekkelijk om voor grote jongens te werken. Het viswater waarin gehengeld wordt, begon echter troebel te worden. Grote vissen zwemmen namelijk graag door de mazen van de wet. Zeker als het gaat over de lengte van de betalingstermijnen die ze hanteren. Zo veranderde de visvijver steeds meer in een poel des verderf. Want zeg nou zelf: hoe blij ben je als je een grote vis aan de haak slaat en 90 dagen of meer op je centen moet wachten? Gelukkig zorgt de Wet late betalingen per 1 juli 2017 voor helderheid.
Uitzonderingsbepaling op termijn van 30 dagen
Tussen bedrijven onderling geldt in Nederland een wettelijke betalingstermijn van 30 dagen. Dankzij een uitzonderingsbepaling rekten sommige grote bedrijven hun betalingstermijn eindeloos op. Kleine ondernemingen – zoals ZZP’ers en mkb-bedrijven – waren de dupe van deze termijnen van soms wel 90 tot 120 dagen. De wet stelde dat beide partijen akkoord moesten gaan met de uitzondering op de regel. En hier zat nu juist de crux. Kleine ondernemingen konden zich niet wapenen tegen deze lange betalingstermijnen. De onderhandelingspositie was namelijk ongelijk. In een afhankelijke positie zeg je geen néé tegen een betalingstermijn van 60 of 90 dagen. Had je wel de ‘guts’ om dit te doen, dan stonden er genoeg concurrenten in de rij om jouw plekje in te nemen.
Nieuwe Wet late betalingen
Als ondernemer en incassospecialist ben ik altijd een fel tegenstander geweest van misbruik van de bestaande uitzonderingsbepaling. Mijn blog ‘Zeg Douwe, pleur eens op met betalingstermijnen van 200 dagen’ gaat over dit onderwerp. Gelukkig zet een nieuwe wet binnenkort een streep door de huidige uitzonderingsbepaling. De Eerste en de Tweede Kamer hebben een nieuw wetsvoorstel aangenomen. Met ingang van 1 juli 2017 treedt deze nieuwe wet in werking. Voortaan mogen grote ondernemingen geen extreem lange betalingstermijnen meer hanteren bij transacties met kleine ondernemingen.
Sterkere juridische positie
Kleine ondernemers juichen het vanzelfsprekend toe dat grote bedrijven de uitzonderingsbepaling niet meer mogen gebruiken. De Wet late betalingen verbetert hun juridische positie dus aanzienlijk bij overeenkomsten met grote ondernemingen. In de nieuwe wet blijft een betalingstermijn van 30 dagen de norm. Onderling mogen bedrijven een betalingstermijn van maximaal 60 dagen afspreken. Dus betalingstermijnen van meer dan 60 dagen behoren definitief tot het verleden.
Actie ondernemen
Voor ZZP’er en MKB-bedrijven is het verstandig om actie te ondernemen en in te spelen op de Wet late betalingen. Geef prioriteit aan de volgende 3 actiepunten:
- Neem je betalingstermijn van 14 of 30 dagen op in je algemene voorwaarden en verwijs naar de nieuwe wet
- Overhandig en bespreek bij elke opdracht of transactie van tevoren je betalingsvoorwaarden en refereer ook hier naar de wet
- Hanteer bij facturering alle gevraagde richtlijnen van klanten om de doorlooptijd van facturen in te korten (denk aan vermelding van bijvoorbeeld opdrachtnummers of klantnummers)
De wet in de praktijk
De kans bestaat dat grote vissen alsnog door de mazen van de wet probeert te zwemmen. Wat gebeurt er als zij een betalingstermijn van langer dan 60 dagen willen overeenkomen? In dat geval wordt deze termijn nietig verklaard en omgezet in een betalingstermijn van 30 dagen. Als ze na deze 30 dagen hun factuur betalen, zijn ze bovendien de wettelijke handelsrente verschuldigd. Bovendien is het mogelijk om buitengerechtelijke incassokosten te vorderen. Komt het zo ver, dan neemt Incassoplein u graag deze zorg uit handen. We hebben al vaker succesvol met dit hengeltje gevist.